సవితతో సరాగాలు-1


ఓ సారి అపాయింట్ మెంట్ లిస్ట్ చూసుకున్నాను. అందరూ వచ్చివెళ్ళారు. ఇంకాస్సేపు ఉందామా లేక వెళ్ళిపోదామా అని ఆలోచిస్తుండగా సవిత మెయిన్ ఎంట్రన్స్ నుండి రావడం కనబడింది. తను డాక్టర్ వనజ పేషెంట్. రెగ్యులర్ గా వస్తుంటుంది. తన భర్త అశోక్ నా దగ్గరకు వస్తుంటాడు బి.పి. చెకప్ కోసం. మరీ కాకి ముక్కుకు దొండపండని చెప్పలేముగాని సవితకు తగ్గజోడి మాత్రం కాదు. రెసెప్షనిస్ట్ దగ్గర ఏదో అడుగుతున్న తననే రెప్పార్పకుండ చూస్తున్నాను. ఎత్తైన పిరుదులు, జాకెట్ కి చీరకి మధ్య గ్యాప్ లో కనబడుతున్న తెల్లని నడుము. లోతైన బొడ్డు అంత దూరంనుండి కూడ స్పష్టంగా కనబడుతున్నాయి. తనని అనుభవిస్తున్న అశోక్ అద్రుష్టవంతుడు అనుకున్నాను. తను నా ఛేంబర్ వైపే నడుచుకుంటు రావడం కనబడింది. దగ్గరకొచ్చి "హలో డాక్టర్ మోహన్ గారు" అంది. "హలో సవితగారు, బాగున్నారా?" అన్నాను. "బాగుంటే హాస్పిటల్ కి ఎందుకొస్తాం చెప్పండి?" అంది చిన్నగా నవ్వుతూ. నిజమేనన్నట్లుగ నేనుకూడ నవ్వాను. "రెగ్యులర్ చెకప్ కోసం వచ్చాను. డా.వనజగారు లేరంట. ఎప్పుడూ ఫోన్ చెయ్యకుండా రానిదాన్ని ఇవాళ వచ్చాను. పోని మీరు టెస్ట్ చెయ్యగలరా?" అంది. "తప్పకుండా, అన్నట్లు మీవారు అశోక్ ఎలా ఉన్నారు? తన బి.పి. కంట్రోల్ లో ఉందికదా?" అడిగాను. "ముందు నాకు బిపి తెప్పిస్తారు. ఎప్పుడు బిసినెస్ గురించే ఆలోచన" అంది. "అందుకే తను అంత సక్సస్ ఫుల్ బిజినెస్ మెన్ అవ్వగలిగారు. కాని మీదికూడ రీజనబుల్ కంప్లయింటే. మీరు లోపలికెళ్ళి అక్కడో గౌన్ ఉంటుంది. అది వేసుకుని పడుకోండి" అన్నాను."గౌన్ వేసుకోవడం తప్పనిసరంటారా?" అడిగింది. "మీకు ఇబ్బందైతే వద్దు. కాని వేసుకుంటే బెటర్. లాయర్ల దగ్గర అబద్ధం చెప్పకూడదు. డాక్టర్ ల దగ్గర సిగ్గుపడకూడదు మేడం" అన్నాను. "సరే" అంటు అక్కడే ఉన్న మరో చిన్న పార్టిషన్ లోకెళ్ళి చీర, లంగ, జాకెట్ ఒక్కొక్కటే తీసి పక్కన పెట్టింది. కర్టన్ సగమే వేసి ఉండడం తను గమనించలేదనుకుంట ఒట్టి బ్రా, ప్యాంటితో నిలబడున్న తను నాకు స్పష్టంగా కనబడుతోంది. (ఇంకా ఉంది)