"సంధ్య ఎక్కడున్నావే?" అన్న అత్తయ్య పిలుపుకి ఇద్దరం ఒక్కసారిగ ఉలిక్కిపడ్డాము. "వదులు బావ అమ్మ పిలుస్తోంది" అంది తను. మరోసారి గట్టిగా తన పెదాలను చప్పరించి వదిలిపెట్టాను. రాత్రి భోజనాల దగ్గర బిడియం బిడియంగా నా ఎదుట కూర్చుంది.
సందు దొరికినప్పుడల్ల నేను తన పెదాల రుచిచూడడం మొదలెట్టాను. తను కూడ అడ్డుచెప్పకుండా నా కౌగిలికి చిక్కుతోంది. మర్రోజు ఇద్దరం గిరిచెల్లెలి పెళ్ళికి బయలుదేరాము. చీరలో సంధ్య దేవకన్యలా మెరిసిపోతోంది. పెళ్ళిలో అందరికళ్ళు మామీదే. "ఎవర్రా ఆ అమ్మాయి?" అడిగాడు గిరి. "నా అత్తయ్య కూతురు" అన్నాను. "నాకు తెలియని అత్త కూతురు ఎవర్రా నీకు?" మళ్ళి అడిగాడు గిరి. "నీకు తెలియదులే. చిన్నప్పుడు మా పక్కింట్లో ఉండేవాళ్ళు" చెప్పాను. "అసలు మీరిద్దరే పెళ్ళికొడుకు పెళ్ళికూతుర్లలా ఉన్నారు" అన్నాడు నవ్వుతూ. నేను నవ్వి ఊరుకున్నాను. పెళ్ళి తరువాత భోజనాలు ముగించుకుని గిరికి బై చెప్పి బయలుదేరాము. ఇద్దరం చెట్టపట్టాలేసుకుని లవ్ బర్డ్స్ లా సాయంత్రందాక తిరిగి ఇల్లు చేరాము. సంధ్యతో ముద్దులు కౌగిలింతలు చిలిపిచేష్టలతో రెండు రోజులు ఎలా గడిచాయో తెలియలేదు.తిరుగు ప్రయాణం అవుతున్నప్పుడు సంధ్యకు ఏడుపొక్కటే తక్కువ. "మళ్ళి ఎప్పుడొస్తావు బావ?" అడిగింది బిక్కమొహం పెట్టి. "వీటి రుచి చూపించావుగా ఇకమీద రెగ్యులర్ గ వస్తుంటా" అన్నాను తన పెదాలందుకుంటు. "అన్నయ్యని, వదినని మరీమరీ అడిగానని చెప్పరా. ఓసారి ఇద్దరిని పిలుచుకుని తీరికగ రా. ఇలా హడావిడిగా కాదు" అంది అత్తయ్య. "తప్పకుండ అత్తయ్య. త్వరలో మీకో సర్ప్రైజ్ ఇస్తాను" అన్నాను. ఏవిటన్నట్లుగా చూసారిద్దరు. నేను చిన్నగ నవ్వి బయలుదేరాను. తిరుపతి చేరేటప్పటికి సాయంత్రం అయ్యింది. అమ్మ అత్తయ్య, సంధ్య ఎలా ఉన్నారని గుచ్చిగుచ్చి అడిగింది. ఇదరు బ్రహ్మాండంగా ఉన్నారమ్మ అనిచెప్పి స్నానంచేసి పడుకున్నాను. సంధ్య అందం, తన కౌగిలింత, తియ్యని పెదాలు గుర్తుకొచ్చి ఒళ్ళు వేడెక్కింది. రాత్రి తొమ్మిదింటికి నాన్న వచ్చాక అమ్మ భోజనానికి లేపింది. భోజనాలు చేస్తు చెప్పాను "నాన్న, అమ్మ నాకు సంధ్య చాల బాగ నచ్చింది. మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే తనని పెళ్ళి చేసుకుందామనుకుంటున్నాను" నాన్న వెంటనే ఒప్పుకున్నారు. అమ్మైతె ఎగిరిగంతేసినంత పనిచేసింది. ఇప్పుడే ఒద్దంటున్న వినకుండ అత్తయ్యకు ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పింది. అత్తయ్యకూడ ఒప్పుకుంది. తల్లికూతుళ్ళిద్దరు అమ్మ, నాన్నలతో మాట్లాడాక సంధ్యకు ఫోన్ ఇవ్వమని చెప్పి నేను మేడమీద రూముకు చేరుకున్నాను. "సంధ్య, అత్తయ్య పక్కనుందా?" అడిగాను. "లేదు. ఎందుకు?" అంది. గట్టిగ ఓ ముద్దిచ్చాను. "ఫోన్ లోనేనా?" అడిగింది గోముగా. "నువ్విస్తానంటే ఇప్పుడే వచ్చేస్తాను" అన్నాను. "నువ్వస్తానంటే నేనూ ఇస్తాను" అంది కవ్విస్తు. ఇద్దరం నవ్వుకున్నాము. అమ్మ మాకంటే స్పీడుగా ఉంది. వారం రోజుల్లోనే పెళ్ళిచూపులు ఏర్పాటు చేసింది. మేము, గిరి ఫ్యామిలి వెళ్ళాము. "నా చెల్లెలి పెళ్ళికని వచ్చి నీ పెళ్ళి కుదుర్చుకున్నావు గుర్తుంచుకో" అన్నాడు గిరి. "ఈ విషయంలో జీవితాంతం నేను నీకు రుణపడిఉంటాను ఫ్రెండ్" అన్నాను. సంధ్యను చూసి అమ్మ తెగ సంబరపడిపోయింది. "దంతపు బొమ్మలా ఉంది నా కోడలు" అంది మురిసిపోతు. పెళ్ళిచూపులకని వచ్చి తాంబూలాలు పుచ్చుకునే కార్యక్రమం కూడ ముగించేసింది అమ్మ. ఒంటరిగ దొరగ్గానే సంధ్యని కౌగిల్లోకి లాక్కున్నాను. "వదులు బావ. ఎవరైన వస్తారు" అంది విడిపించుకునే ప్రయత్నం చెయ్యకుండానె. "నువ్వింత త్వరగా ఈ డిసిషన్ తీసుకుంటావనుకోలేదు. రియల్లి అయామ్ లక్కి" అంది పెదాలందిస్తు. గట్టిగ ముద్దుపెట్టుకుంటు "ఎలాగు ఒకళ్ళనొకళ్ళు ఇష్టపడ్డాము. ఈ పెదాల రుచెలాగు చూసాను. ఇక ఆలస్యం ఎందుకు ఆ పెదాల రుచికూడ చూసేద్దామనుకున్నాను" అన్నాను అల్లరిగా. అర్ధంకానట్లు నావంక చూసింది. "ఇవి. ఈ నిలువు పెదాలు" అన్నాను చేతిని కిందికి పోనిచ్చి తన తొడల మధ్య గట్టిగ ఒత్తుతు. తన మొహం ఒక్కసారి ఎర్రగ కందిపోయింది. "ఛి.. పో బావ" అంది చేత్తో నా గుండెల మీద గుద్దుతు. తర్వాతి పనులన్ని చకచక నడిచిపోయాయి. పెళ్ళి నేను ఊహించినదానికంటే గ్రాండ్ గా చేసింది అత్తయ్య. నేను ఎదురుచూస్తున్న రోజొచ్చింది. ఆ రోజే మా శోభనం. (ఇంక ఉంది) 
No comments:
Post a Comment